کد مطلب:95216 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:307

سید رضی و نهج البلاغه











سید رضی شخصا شیفته سخنان علی علیه السلام بوده است، او مردی ادیب و شاعر و سخن شناس بود، ثعالبی كه معاصر وی بوده درباره اش گفته است:

«او امروز شگفت ترین مردم عصر و شریفترین سادات عراق است و گذشته از اصالت نسب و حسب به ادب روشن و فضل كامل آراسته شده است... او از همه شعرای آل ابی طالب برتر است با اینكه آل ابی طالب شاعر برجسته

[صفحه 23]

فراوان دارند، اگر بگویم در همه قریش شاعری به این پایه نرسیده است دور از صواب نگفته ام».[1].

سید رضی به خاطر همین شیفتگی كه به ادب عموما و به كلمات علی علیه السلام خصوصا، داشته است بیشتر از زاویه فصاحت و بلاغت و ادب به سخنان مولی می نگریسته است، و به همین جهت در انتخاب آنها این خصوصیت را در نظر گرفته است، یعنی آن قسمت ها بیشتر نظرش را جلب می كرده است كه از جنبه بلاغت برجستگی خاص داشته است، و از این رو نام مجموعه منتخب خویش را «نهج البلاغه» نهاده است، و به همین جهت نیز اهمیتی به ذكر ماخذ و مدارك نداده است، فقط در موارد معدودی به تناسب خاصی نام كتابی را می برد كه آن خطبه یا نامه در آنجا آمده است.

در یك مجموعه تاریخی و یا حدیثی در درجه اول باید سند و مدرك مشخص باشد وگرنه اعتبار ندارد، ولی ارزش یك اثر ادبی در لطف و زیبایی و حلاوت و شیوائی آن است. در عین حال نمی توان گفت كه سید رضی از ارزش تاریخی و سایر ارزشهای این اثر شریف غافل و تنها متوجه ارزش ادبی آن بوده است.

خوشبختانه در عهدها و عصرهای متاخرتر افراد دیگری در پی گرد آوری اسناد و مدارك نهج البلاغه برآمده اند، و شاید از همه مشروحتر و جامعتر كتابی است به نام «نهج السعاده فی مستدرك نهج البلاغه» كه در حال حاضر بوسیله یكی از فضلای متتبع و ارزشمند شیعه عراق به نام محمد باقر محمودی در حال تكوین است،

[صفحه 24]

در این كتاب ذی قیمت مجموعه سخنان علی علیه السلام اعم از خطب، اوامر، كتب و رسائل، وصایا، ادعیه، كلمات قصار جمع آوری شده است این كتاب شامل نهج البلاغه فعلی و قسمت های علاوه ای است كه سید رضی آنها را انتخاب نكرده و یا در اختیارش نبوده است و ظاهرا جز قسمتی از كلمات قصار، مدارك و ماخذ همه بدست آمده است. تاكنون چهار جلد از این كتاب چاپ و منتشر شده است.

این نكته نیز ناگفته نماند كه كار گردآوری مجموعه ای از سخنان علی علیه السلام منحصر به سید رضی نبوده است، افراد دیگری نیز كتابهایی با نام های مختلف در این زمینه تالیف كرده اند. معروف ترین آنها «غرر و درر آمدی» است كه محقق جمال الدین خوانساری آن را به فارسی شرح كرده است و اخیرا به همت فاضل متتبع عالیقدر آقای میر جلال الدین محدث ارموی، از طرف دانشگاه تهران چاپ شده است. «علی الجندی» رئیس دانشكده علوم در دانشگاه قاهره در مقدمه ای كه بر كتاب «علی بن ابی طالب، شعره و حكمه» نوشته است، چند كتاب و نسخه از این مجموعه ها نام می برد كه برخی از آنها به صورت خطی مانده است و هنوز چاپ نشده است، از این قرار:

1- دستور معالم الحكم، از قضاعی صاحب الخطط.

2- «نثراللئالی» این كتاب به وسیله یك مستشرق روسی در یك جلد ضخیم ترجمه و منتشر شده است.

3- «حكم سیدنا علی علیه السلام» نسخه خطی در دارالكتب المصریه.


صفحه 23، 24.








    1. مقدمه عبده بر شرح نهج البلاغه، ص 9.